Dwie Córki: Kiedy nie można nosić w chuście? cz.I

Zuzanna Wasiukiewicz-Balkowska

magister fizjoterapii, hipoterapeuta

Absolwentka Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Od 7 lat związana zawodowo z dziećmi. Można powiedzieć, że pracuje z nimi jeszcze zanim przyjdą na świat. Wiele lat prowadziła zajęcia dla przyszłych mam w jednej z wrocławskich szkół rodzenia oraz była fizjoterapeutą w klinice ginekologicznopołożniczej. Podczas wieloletniej praktyki zawodowej miała również możliwość pracy z pacjentami terminalnie chorymi oraz z dziećmi niepełnosprawnymi.

Prywatnie, z pasją oddaje się ornitologii jako członek Dolnośląskiej Grupy Lokalnej OTOP oraz gdy tylko ma czas i sposobność - jeździe konnej. Z miłości do kotów (w domu ma 4) zangażowała się w pomoc grupie Neko, gdzie jako Kocia Mama publikuje felietony, w których przełamuje stereotyp, że koty i dziecko to rzeczy nie do pogodzenia. Te wszystkie pasje stara się łączyć z jeszcze jedną - fotografowania. Doradca noszenia szkoły ClauWi. Mama 9-miesięcznej Łucji.

13. Przeciwskazania do noszenia w chuście, cz.I "Rodzice"

Wszyscy chustujący rodzice wiedzą jak liczne korzyści przynosi noszenie dziecka w chuście:

wzmacnia się relacja między rodzicem a dzieckiem

chusta pomaga uwolnić ręce

dziecko zaangażowane jest w codzienne czynności

rodzic ma stały kontakt z dzieckiem, dzięki czemu uwrażliwia sie na wysyłane przez niego sygnały

chusta pomaga zachować prawidłową postawę rodzica

Nie ma stricte określonych wytycznych zabraniających chustowania dzieci. To indywidualna decyzja rodzica podyktowana stanem zdrowia. Warto zebrać dokładny wywiad z rodzicem aby zorientować się czy chustowanie będzie bezpieczne.

Coraz więcej osób cierpi na choroby przewlekłe jak na przykład nadciśnienie czy cukrzyca. Większość chorób można ustabilizować stosując farmakoterapię, ale czasami zdarzają się lekooporne odmiany chorób. Należy mieć świadomość, że często pierwszym objawem świadczącym o tym, że coś dzieje się w organiźmie będzie utrata świadomości (np. przy gwałtownym spadku cukru lub skoku ciśnienia). To taki mechanizm zabezpieczający. Organizm wyłącza się, żeby nie ponosić więcej strat.

Kolejna grupa chorób dotyczy układu kostnostawowego. Tutaj najcześciej pierwszym objawem jest ból. Jest to ważny sygnał, którego nie należy bagatelizować. Przyczyny bólu mogą być różne. Mogą być związane z dyskopatią, zwyrodnieniem stawów lub przebytym w przeszłości wypadkiem komunikacyjnym. Jeśli dolegliwości bólowe uniemożliwiają rodzicowi motanie lub noszenie w chuście czy nosidle to jest sygnał aby skonsultować sie ze specjalistą.

Choroby układu nerwowego to bardzo podstepna grupa chorób. Objawy jednych widzimy od razu (np. niedowłady po udarze mózgu), inne natomiast pojawiają się i znikają (np. padaczka). Choroby neurologiczne to bardzo szeroki temat i trudno tutaj przytaczać konkretne przykłady, dlatego nie będę tematu szerzej rozwijać.

Najważniejszym elementem w pracy z rodzicem jest wywiad. Gdy już wiemy z jaką chorobą mamy do czynienia warto dopytać jakie są jej objawy. Jeśli nie mamy takiej możliwości dopytajmy znajomego lekarza, koleżanki z akademii medycznej lub osoby, która już konsultowały rodziców z podobną przypadłością. Warto miec choć podstawową wiedzę na temat danej choroby.