Dlaczego nie nosimy dzieci przodem do świata?

Zapraszam Was na nowy cykl na blogu, który płynnie przeniesie się na stronę www akcji #nicminiewisi, gdy ta zostania oddana do użytku. 

Zuzanna Wasiukiewicz-Balkowska 

magister fizjoterapii, hipoterapeuta

Absolwentka Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Od 7 lat związana zawodowo z dziećmi. Można powiedzieć, że pracuje z nimi jeszcze zanim przyjdą na świat. Wiele lat prowadziła zajęcia dla przyszłych mam w jednej z wrocławskich szkół rodzenia oraz była fizjoterapeutą w klinice ginekologiczno­położniczej. Podczas wieloletniej praktyki zawodowej miała również możliwość pracy z pacjentami terminalnie chorymi oraz z dziećmi niepełnosprawnymi.


Prywatnie, z pasją oddaje się ornitologii jako członek Dolnośląskiej Grupy Lokalnej OTOP oraz gdy tylko ma czas i sposobność - jeździe konnej. Z miłości do kotów (w domu ma 4) zangażowała się w pomoc grupie Neko, gdzie jako Kocia Mama publikuje felietony, w których przełamuje stereotyp, że koty i dziecko to rzeczy nie do pogodzenia. Te wszystkie pasje stara się łączyć z jeszcze jedną­ - fotografowania. Doradca noszenia szkoły ClauWi. Mama 9-miesięcznej Łucji.

1. Dlaczego nie nosimy dzieci przodem do świata?

Kilka lat temu miałam okazję posmakować zjazdu na linie w Rudawach Janowickich. Jako kompletny amator oczywiście zawisłam na linach jak pacynka, uwieszona na uprzęży wrzynającej się w pachwiny bez żadnego podparcia. Średnia przyjemność. Dlaczego podaje ten przykład? Ponieważ zawsze staje mi przed oczami jak widzę dziecko w wisiadle, szczególnie przodem do świata.

Pozycja przodem do świata jest to przede wszystkim pozycją wyprostna. Miednica jest w przodopochyleniu co powoduje, że kręgosłup jest prosty a głowa wywiera osiowy nacisk na jego górny odcinek. Dziecko w tej pozycji (szczególnie małe) jest w pozycji zupełnie odwrotnej niż powinno mu się zapewnić przy noszeniu, gdzie pozycja powinna być zbliżona do embrionalnej (zgięciowej). W pozycji przodem cały ciężar dziecka spoczywa na kroczu gdzie jest podtrzymywane przez wąski pasek materiału. Chyba nie muszę tłumaczyć jakie to jest niekorzystne, w szczególności dla chłopców.

Pozycja w wisiadle zmusza organizm do ustawienia się w kompletnie niefizjologicznej dla niego pozycji. Dla dzieci, które nie opanowały samodzielnie pionowej postawy jest to niewskazane. Każde dziecko w swoim rozwoju stopniowo przechodzi od pozycji zgięciowej do wyprostnej, od horyzontalnej do pionowej. Jego organizm potrzebuje czasu aby przygotować układ kostny i mięsniowy do opanowania tych pozycji. Ingerowanie w ten proces przez wymuszenie nieprawidłowej postawy nie służy jego zdrowiu.

Warto postawić się w sytuacji dziecka i wyobrazić sobie nas samych dyndających w uprzęży na ścianie i dwa razy się zastanowić zanim ustawimy dziecko w wisiadle przodem do świata.

Prawidłowa postawa dziecka podczas noszenia w chuście. Źródło: Internet