Pionizacja

Zuzanna Wasiukiewicz-Balkowska 

magister fizjoterapii, hipoterapeuta

Absolwentka Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Od 7 lat związana zawodowo z dziećmi. Można powiedzieć, że pracuje z nimi jeszcze zanim przyjdą na świat. Wiele lat prowadziła zajęcia dla przyszłych mam w jednej z wrocławskich szkół rodzenia oraz była fizjoterapeutą w klinice ginekologiczno­położniczej. Podczas wieloletniej praktyki zawodowej miała również możliwość pracy z pacjentami terminalnie chorymi oraz z dziećmi niepełnosprawnymi.

Prywatnie, z pasją oddaje się ornitologii jako członek Dolnośląskiej Grupy Lokalnej OTOP oraz gdy tylko ma czas i sposobność - jeździe konnej. Z miłości do kotów (w domu ma 4) zangażowała się w pomoc grupie Neko, gdzie jako Kocia Mama publikuje felietony, w których przełamuje stereotyp, że koty i dziecko to rzeczy nie do pogodzenia. Te wszystkie pasje stara się łączyć z jeszcze jedną­ - fotografowania. Doradca noszenia szkoły ClauWi. Mama 9-miesięcznej Łucji.

3. O co chodzi z PIONIZACJĄ?

Opierając się na definicji z encyklopedii PWN: „Pionizacja to stopniowe uzyskanie wyprostowanej postawy ciała, typowej dla dwunożnie poruszającego się człowieka, ze zamianą funkcji podporowych kończyn górnych na funkcje manipulacyjne.” 

Człowiekowi jako gatunkowi proces ten zajął kilka tysięcy lat. Nasze dzieci przechodzą go w przeciągu kilkunastu miesięcy (w przybliżeniu), dlatego tak ważne jest, aby poszczególnych faz rozwoju nie przyspieszać poprzez przedwczesne wymuszanie wzorców ruchowych. 

Dość często można spotkać się z opinią, że dziecko w chuście jest spionizowane (mam na myśli dziecko w chuście tkanej prawidłowo zamotane np. w kangurka). Warto przeanalizować jak to naprawdę jest. 

Żródło: Internet

Prawidłowo zamotane dziecko jest w pozycji C, ma nogi ustawione w zgięciu i odwiedzeniu, głowę opartą o ciało rodzica (czyli głowa nie naciska osiowo na kręgosłup). Jego pozycja jest zbliżona do embrionalnej. Gdybyśmy malucha w tej pozycji zdjęli z rodzica i położyli na materacu to mamy dziecko w prawidłowym wzorcu zgięciowym. Podsumowując, nie mamy tutaj pionizacji. Ponadto chusta otulająca dziecko dostarcza mu bodźców „równomernie”, nie ma tutaj punktowego bodźcowania. Ogromnie ważne jest aby taką pozycję miały dzieci, które jeszcze nie opanowały samodzielnego dźwigania głowy. 

Wraz z rozwojem dziecka i osiąganiem przez niego pozycji wyprostnej zmienia się jego ustawienie w chuście, ale co najważniejsze kręgosłup dziecka opanowuje umiejętność dźwigania głowy. Mięśnie posturalne są już na tyle silne, że potrafią utrzumać ciężar głowy bez szkody dla kręgosłupa. U noworodków jest to niemożliwe. Jeśli rodzice decydują się na noszenie swojego nowonarodzonego dziecka bardzo ważne jest uświadomienie im, że prawidłową i bezpieczną pozycję swojego dziecka osiągną tylko w prawidłowo zamotanej chuście. Żadne nosidła z wkładką jej nie zapewnią. 

Dlaczego? 

Po pierwsze - nosidło nie zapewnia równomiernego rozłożenia bodźców. W miejscu, gdzie pasy przyczepione są do panela naprężenie materiału jest większe, a tym samym ucisk na ciało dziecka również, co powoduje automatycznie drażnienie mięśni posturalnych i wymusza pozycję wyprostną. Nosidła nie zapewniają odpowiedniej stabilizacji bocznej dlatego, jak wszyscy wiemy, nosidła są dla dzieci siedzących czyli takich, które proces pionizacji już rozpoczęły. 

Żródło: http://pediatria.mp.pl

Niestety pozycję wyprostną będzie również wymuszać źle zamotana lub źle dociągnięta chusta, która również nie zapewni odpowiedniej stabilizacji ani pozycji dla dziecka. Warto poświęcić trochę czasu i opanować motanie pod okiem doradcy noszenia, niż pójść na skróty.

Przeczytaj także:

1. Dlaczego nie nosimy dzieci przodem do świata?

2. Biodra, bioderka - dlaczego są takie ważne?

3. O co chodzi z pionizacją?