O asymetrii

Zuzanna Wasiukiewicz-Balkowska 

magister fizjoterapii, hipoterapeuta

Absolwentka Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Od 7 lat związana zawodowo z dziećmi. Można powiedzieć, że pracuje z nimi jeszcze zanim przyjdą na świat. Wiele lat prowadziła zajęcia dla przyszłych mam w jednej z wrocławskich szkół rodzenia oraz była fizjoterapeutą w klinice ginekologiczno­położniczej. Podczas wieloletniej praktyki zawodowej miała również możliwość pracy z pacjentami terminalnie chorymi oraz z dziećmi niepełnosprawnymi.

Prywatnie, z pasją oddaje się ornitologii jako członek Dolnośląskiej Grupy Lokalnej OTOP oraz gdy tylko ma czas i sposobność - jeździe konnej. Z miłości do kotów (w domu ma 4) zangażowała się w pomoc grupie Neko, gdzie jako Kocia Mama publikuje felietony, w których przełamuje stereotyp, że koty i dziecko to rzeczy nie do pogodzenia. Te wszystkie pasje stara się łączyć z jeszcze jedną­ - fotografowania. Doradca noszenia szkoły ClauWi. Mama 9-miesięcznej Łucji.



7. Co to jest asymetria?

Coraz częstszy problem rozwijających się maluchów. Najczęściej mamy do czynienia z asymetrią ułożeniową, która jest wynikiem ułożenia dziecka w macicy mamy. Część mieśni dziecka jest w stanie ciągłego rozciągnięcia a inne w stanie ciągłego skrócenia. Pozostając przez dłuższy czas w określonej pozycji dziecko dziecko utrwalało wzorce dla niego nie zawsze prawidłowe. Do ok. 3 miesiąca życia asymetrię uważa się za stan fizjologiczny, który wymaga jedynie obserwacji ze strony rodziców. Wzrost aktywnosci ruchowej z czasem niweluje nieprawidłowe ułożenie. Niestety bywa tez tak, że asymetryczne ułożenie manifestuje się na tyle silnie, że wymaga to konsultacji z lekarzem, a następnie rehabilitacji. 

Co powinno zwrócić naszą uwagę:

• wyraźne preferowanie jednej strony ciała

• asymetryczne ustawianie głowy (główka przechylona, przyciągnięta do jednego barku bądź skręcona w jedną stronę)

• ustawianie się dziecka w literkę C lub w kształcie banana i częściej w jedną stronę

• silne odginanie się do tyłu, szczególnie w jedną stronę

• nierównomierne obciążanie stron ciała – widoczne szczególnie w leżeniu na brzuszku

• inne nieprawidłowości, która objawiają się asymetrycznymi wzorcami bądź dużym napięciem ciała dziecka (np.sięganie po zabawkę jedną ręką z wyrażnym brakiem aktywności drugiej strony).

Na taki stan rzeczy rodzic nie może zostać obojętny. Asymetrię przez regularne ćwiczenia można szybko okiełznać, ale ważne jest aby problemu nie bagatelizować. 

W walce z asymetrią chusta jest bardzo pomocna. Szczególnie wiązania w których stymulacja dzieci obejmuje całe ich ciało a wiązanie jest symetryczne (np. kangurek lub kieszonka). Oba te wiązania motamy z przodu naszego ciała, dzięki czemu mamy cały czas kontakt wzrokowy i możliwość korekty. Chusta będzie dobrym narzędziem wspomagającym w pracy nad asymetrią. Warto jednak pamiętać, że leczenie asymetrii polega na wypracowaniu prawidłowych wzorców ruchowych przez odpowiednie ćwiczenia (metoda Bobath lubVojta). Sama chusta będzie tylko egzoszkieletem i będzie pozwalała utrwalić prawidłową pozycję, ale nie spowoduje wyleczenia asymetrii. A niestety nieleczona asymetria może z czasem zamanifestować się np. skoliozą, dlatego tak ważna jest wczesna interwencja, która wspomoże rozwój dziecka. 

Kangurek - wiązanie symetryczne

Kieszonka - wiązanie symetryczne

P.S. Uprzedzam pytanie o chustę kółkową. 

Chusta kółkowa przy asymetrii wymaga ogromnej dyscypliny ze strony noszącego. Wiązanie należałoby w równych odstępach czasu zmieniać tak, aby dziecko miało stymulację na obie strony ciała. Z praktycznego punktu widzenia jest to trudne, dlatego lepiej skupić się na wyżej podanych wiązaniach.

Chusta kółkowa - wiązanie niesymetryczne

Przeczytaj także:

1. Dlaczego nie nosimy dzieci przodem do świata?

2. Biodra, bioderka - dlaczego są takie ważne?

3. O co chodzi z pionizacją?
4. Plecy mamy
5. Mięśnie dna miednicy
6. Napięcie mięśniowe (wzmożone vs. obniżone)
7. O asymetrii