To dopiero początek! #nicminiewisi

Dziś mija tydzień odkąd rzuciłam w eter wyzwanie. Zaapelowałam o dobre noszenie naszych dzieci.

Sprawa oczywista - kochamy, chcemy dla nich jak najlepiej - akcja okazała się strzałem w dziesiątkę, była niesamowicie potrzebna. Wielu z Was znalazło w niej pomoc i wsparcie. Dzięki niej mogliście podjąć pewne decyzję albo zmienić te już podjęte.

Okazało się, że dobre noszenie nie dla wszystkich było oczywiste. Bo żeby dobrze nosić nie wystarczy tylko nosić. Trzeba w to oprócz serca włożyć także głowę.

Już teraz wiem, że akcja nie może się zakończyć. Mogę napisać - yeah, minął tydzień, oto kolaż, wywiad, wyniki konkursu. Dziękuję, dowidzenia. Ale nie! Nie zamierzam napisać, że kończymy dobre noszenie naszych dzieci. Nie! Ta akcja to coś więcej - perpetum mobile, raz wprawione w ruch ma się kręcić, ma zataczać coraz większe kręgi, ma odbijać się echem na końcu świata. 

Widzę co się dzieje w internetach - organizujecie się! Widzę chusty! Widzę spotkania chustowe! W samym Wrocławiu właśnie zostały zaplanowane dwa eventy, jeden bardziej naukowy, drugi plenerowy i chyba zrobimy jakieś bicie rekordu Guinnessa w ilości wiązanych chust na raz. Widzę konkursy - "Napisz dlaczego warto nosić w chuście?". I wiecie co? To jest piękne <3 Bo własnie teraz widzę, że było warto. Że warto spontaniczne pomysły wcielać w życie. Że warto pracować nad dobrymi rzeczami. Że dobro powraca, karma i te sprawy - po prostu W A R T O. I uśmiech sam mi się ciśnie na usta, bo choć DDTVN nie zadzwoniło, to internety zawrzały. 

I jeszcze jedno. Oczywiście, że czytam, mam dwoje oczu i tyle samo uszu, i dochodzą do mnie różne kuluarowe szepty. Że akcja be, że po co, że ja durna i w ogóle co sobie myślę, tolerancja przede wszystkim, że hasło krzywdzące itepe. Ale jestem dumna z Was, że wszystko przebiega w totalnie pozytywnej atmosferze. Że peace&love, nie zbawiamy świata, a jedynie dajemy dobry przykład. Pokazujemy jak nosić dobrze, a nie wytykamy palcami tych, co jeszcze nie dojrzeli do zmiany. Bo nikogo nie można do niej zmusić! Ja osobiście nabrałam więcej pokory, akcja dała mi wewnętrzyny spokój - pozwalałam sobie na komentarz tylko przy zdjęciach oznaczonych haszem #nicminiewisi i zawsze odpowiedź była pozytywna. Żadnych hejtów. Żadnych bluzgów. Otwartość umysłu, otwartość na zmiany. 

Dajemy dobry przykład. I to napawa mnie dumą, aż mi się koszulka napina i to wcale nie jest oznaka świątecznego obżarstwa. Poznałam tylu wspaniałych ludzi (ciągle poznaję), wsparły mnie takie sławy, takie potężne blogerki parentingowe, takie serwisy internetowe i rzesza doradców chustowych - że satysfakcja tysiąc. Z tego miejsca Wam D Z I Ę K U J Ę, ale to nie jest jeszcze oficjalny post podsumowujący.

I choć wiem, że światem zawsze będą rządzić kontrasty, że matka matce wilkiem, że do końca życia będziemy przepychać się między cesarką na życzenie a porodem naturalnym, karmieniem piersią a mieszanką, słoikiem czy też stosując blw - to uważam, że warto robić dobrze. Warto o tym pisać, Warto to dobro promować i puszczać w świat. Bo jeśli choć jedna osoba na dziesięć zastanowi się nad swoim wyborem i postawnowi coś zmienić, to możemy uznać, że odnieśliśmy sukces. A ta akcja uświadomiła mi, że jest to możliwe i że to się dzieje naprawdę.