Sześć miesięcy

Pół roku temu przyszła na świat moja Druga Córeńka. Urodziła się w domu, z asystą Położnej i wsparciem Małżona. Muszę tu w końcu napisać o porodzie:)

Dziś Bobas ma dwa zęby, potrafi usiąść, czołga się, śpiewa, chichra w głos i jest najszczęśliwsza jak tylko Starszak pojawia się na horyzoncie. Nadal się cycujemy, nie mamy wózka, nosimy się w chuście i Tulaku. Rozszerzanie diety rozpoczęłyśmy spontanicznie od loda mango, którego złapała i wsadziła do buzi zanim zdążyłam się zorientować co się dzieje. Teraz trzęsie się na widok piętki z chleba i nie można przy niej w spokoju zjeść kanapki. Ale jako tako BLW jeszcze nie zostało wprowadzone.

Ma przedziwne oczy. Na pierwszy rzut wydają się brązowe, a jak się człek dokładnie przyjrzy to widzi, że obwódka jest szara, a im bliżej środka barwa zmienia się w zielono-brązową. I też nie zawsze. Mam wrażenie, że kolor jest ściśle związany z nastrojem bobasa.

Jest prześmieszna, kiedy leżąc na brzuchu obraca dłoń kciukiem do dołu i zaczyna nim uderzać w podłogę. Minę ma przy tym zaciętą albo wręcz przeciwnie - chichroli się zawodowo. Dziadek Wojtek mówi, że bawi się w Rzymian w czasach Koloseum i odwróconym kciukiem daje wyraz swej dezaprobaty;)

Co poza tym? Dalia uskutecznia kreatywne drzemki, namiętnie gryzie mój duży palec u stopy, nadal nie lubi jeździć samochodem, za to uwielbia towarzystwo innych dzieci, jest bardzo otwarta na nowe rzeczy, miejsca, ludzi. Rozsyła uśmiechy, pokazując dwie wystające dolne jedynki, zaczepia, łapie, domaga się uwagi. Ssie paluchy, smoczkiem rzuca dalej niż widzi. Lubi wodę, a kąpiele z Siostrą to najprzyjemniejsza część wieczornych rytuałów. 

Niebawem wyprowadzi się z sypialni do pokoju, który będzie dzielić razem ze Starszakiem. Za dwa tygodnie zaczynamy remont. Matka lubi remonty, w przeciwieństwie do Pana Ojca;)